چکیده: شیشه‌های زیست‌فعال به دلیل زیست‌سازگاری و پیوند محکم با استخوان به طور گسترده‌ای برای درخواست‌های زیست‌پزشکی به عنوان ایمپلنت ارتوپدی و مواد پرکننده استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این پژوهش دو نوع شیشه زیست‌فعال (CaSiO3 - MgCaSi2O6) به روش سل-ژل و هیدروترمال، با استفاده از آمونیاک به عنوان عامل ژل‌کننده سنتز شد. در دمای C۷۰۰° ، C۱۰۰۰° و C۱۲۰۰° کلسینه شد. سپس به صورت شیشه و شیشه‌سرامیک پس از عملیات حرارتی در C°1000 ، به ماتریس پلیمری افزوده شد. ترکیبات سنتز شده، به روش طیف‌سنجی مادون قرمز (FTIR)، پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FESEM) و آنالیز عنصری(EDS) مشخصه‌یابی شد. نتایج حاصله نشان‌دهنده سنتز نانوذرات ولاستونیت و دیوپسید با خلوص بالا بودند. نمونه‌ها در محلول شبیه‌سازی شده بدن (SBF) برای انجام تست زیست‌فعالی قرار گرفتند. زیست‌فعالی نمونه‌های نانوکامپوزیتی ولاستونیت و دیوپسید با مقادیر متفاوتی از (5 ،10 و 15 درصد وزنی) شیشه مورد نظر با زمینه پلی‌کاپرولاکتون بررسی شد که نتایج نشان داد افزایش مقادیر شیشه، باعث افزایش زیست‌فعالی نمونه‌های کامپوزیت شده است. همچنین نشان داده شد ولاستونیت آمورف زیست‌فعالی بیشتری در مقایسه با ولاستونیت کلسینه شده در دمای °C1000 دارد، در حالی که برای شیشه‌سرامیک دیوپسید نتایج نشان از زیست‌فعالی بیشتر آن در مقایسه با دیوپسید اولیه دارد. غوطه‌وری در محلول شبیه‌سازی شده بدن و بررسی تغییرات pH نیز نشان از تشکیل لایه کلسیم فسفات بر روی نمونه‌ها دارد.